امضا: «RouHBAKHSH 1975 Paris » (پایین چپ)
رنگ‌روغن روی بوم
54×65 سانتیمتر
تاریخ اثر: 1354
- این اثر در دسامبر 2015 در حراج ادر پاریس ارایه شده است.

جعفر روح‌بخش همچون بسیاری از نقاشان نوگرای ایران هنرمندی نوسنت‌گرا بود که به بازخوانی و بهره‌گیری هنر گذشته ایران پرداخت. او در طول چند دهه فعالیت بی‌وقفه هنری، همواره در پی ارایه تفسیری از انگاره‌های بومی و بازگشت به گذشته برای دستیابی به یک چارچوب تلفیقی و انطباقی نوین به ویژه در ساختار بصری هنرهای ایران بود. به همین جهت آثار فراوانی را مبتنی بر استمرار هنر بومی و با استفاده از پلان‌بندی و ازدحام لایه‌ها و لکه‌های رنگارنگ خلق کرد. همین موجب ایجاد عمق و فضاسازی خاصی در نقاشی‌هایش می‌شد. از اواخر دهه پنجاه، روح‌بخش در نقاشی‌هایش به زبانی کاملاً شخصی دست یافت و کم‌کم از نگاه سنتی فاصله گرفت و به تجربه‌های نو پرداخت.

اثر حاضر که با امضای هنرمند در پاریس کار شده، به زمانی مربوط است که نمایشگاهی از آثار روح‌بخش در «گالری سیروس» در این شهر برگزار شد. تابلوی پیش رو، نمونه‌ای ممتاز از بازخوانی مفهوم همزیستی گزاره‌های ‌آشنای سنتی و محلی ایران با رویکردی انتزاعی و مدرن است. مدرنیسمی که روح‌بخش در این‌جا در جست‌وجوی آن است، در امتداد سنت هنری شرق و بر اساس تفسیری خاص از فرمالیسم به وجود آمده است. تلاش هنرمند برای ساختن روایتی نمادین و در عین حال دکوراتیو از نگره تزیینی به خوبی در این اثر به ثمر نشسته است.

روح‌بخش در این تابلو بی‌آن‌که همچون برخی دیگر از آثارش به نشانه‌های تاریخی و فرهنگی مشخص یا نقشمایه‌های پرنده و گل بپردازد، با لایه‌های رنگی متعدد و نوع پلان‌بندی، تصویری پدید آورده که علاوه بر این‌که به انتزاع کامل رسیده، یادآور قالی‌ها، دستبافته‌ها و معماری ایرانی است. این احساس به ویژه با به‌کارگیری رنگمایه‌های سرخ و قهوه‌ای تشدید می‌شود.